Սայաթ-Նովա Նալբանդյան խաչմերուկում։ Կարմիր լույս։
Մայրը փոքր տղային.
- Կանգնի, մի անցի, տեսնո՞ւմ ես բոլորը կանգնած են, չի կարելի։
Միաժամանակ դիմացի մայթից երեք գլյամուռ-քյաթ-ծիտ սեմյուշկա չռթելով փողոցն են անցնում։
Տղան լռում է։

Բարդ ա։

Այնպես որ զգոն եղե՛ք
փողոցն անցնելուց
դուք կարող եք անկառավարելի դիվիզաիայի ռաստ գալ…

Էսօր Այգեստանով տուն գալուց տեսա.
երկու ծիպուկ աղջիկներ ասում էին մի գեր, ակնոցավոր типичный неудачник իրանցից մի երկու գլուխ բարձր տղու.
մեջբերում եմ առանց խմբագրության
- Որ ոռիդ ասեղով ծակենք, բոլոր աղիքներդ դուրս կթափեն։

Հա, ի՞նչ էի ասում…
զգոն եղե՛ք

Как и у всех людей, у меня бывали предчувствия и случались несчастья, однако они избегали друг друга, так что за предчувствиями не следовало ничего, а несчастья приходили без предупреждения.
так что
лучше
будьте бдительны
в нашем мире, полном предчувствий и несчастий...

- Հոգեբա՞ն ես։ - Բա մի հատ…


( Read more... )

Գիրք եմ կարդում բնավ ոչ արտառոց բան հայերեն թարգմանությոմաբ բավական արտառոց երևույթ

Ուիլկի Քոլինզ. Լուսնաքարը։ առաջին անգլիական դեդեկտիվ վեպն է համարվում։
Հա, արկածային գրադարանից եմ վերցրել։ Ուզեցի մի թեթև, բայց հետաքրքիր բան կարդալ։ Հենց տենց էլ ձեռքս ընկավ։ Ոչ մի խորություն… Հիրավի հիասքանչ է։

Կարևորը. գրառման առիթն ու պատճառը՝
թարգմանիչը ավանակ էր ( Read more... )